مدیر پایگاه میراث فرهنگی سازه‌های آبی ـ تاریخی شوشتر گفت: ثبت جهانی این سازه‌ها بر منحصر‌به‌فرد و اصیل بودن این آثار تأکید کرد و از این پس، مسؤولان بیش‌تر مصمم خواهند بود که به برنامه‌های مربوط به این سازه‌ها پرداخته شود.

پرونده‌ی آماده‌شده توسط کارشناسان ایرانی درباره‌ی سازه‌های آبی ـ تاریخی شوشتر روز گذشته (جمعه، پنجم تیرماه) در سی‌وسومین نشست کمیته‌ی میراث جهانی یونسکو که در سویل اسپانیا برگزار شد، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.

محمدحسین ارسطوزاده در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره‌ی ثبت سازه‌های آبی ـ تاریخی شوشتر در فهرست میراث جهانی، بیان کرد: جلسه‌ی یونسکو روز گذشته برگزار شد و خوشبختانه با توجه به امتیازات لازم، اصالت و منحصربه‌فرد بودن این آثار در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید. این سازه‌ها که شامل 14 اثر هستند، به‌عنوان منظومه‌ی آبی ـ تاریخی شوشتر بیانگر نبوغ بشر در یک نقطه از جهان‌اند که تا به امروز ادامه‌ی حیات پیدا کرده‌اند.

او ادامه داد: این بناها که همه بر محوریت آب هستند، شامل بند میزان، نهر گرگر، پل‌بند گرگر، آسیاب‌ها یا آبشارهای شوشتر، پل‌بند برج عیار، پل‌بند خداآفرین، پل‌بند شادروان، قلعه‌ی سلاسل، نهر داریون، پل‌بند لشکر، بند خاک، بند شرابدار، عمارت کلاه‌فرنگی و نهر ربط می‌شوند.

وی اظهار داشت: خوشبختان حفاظت و سامان‌دهی بیش‌تر شده است و از چند سال پیش به این امر توجه زیادی می‌شود. با این حال، امیدوارم کارها براساس برنامه‌ی زمان‌بندی‌شده و طبق پلان مدیریتی که تهیه و ارائه شده است، انجام شوند.

ارسطوزاده افزود: اجرای برنامه‌های سالانه، پنج‌ساله، 10ساله و 15ساله، این مجموعه را که به‌لحاظ حفاظت، مرمت، سامان‌دهی، پژوهش، ایجاد خدمات گردشگری و رفاهی بسیار وسیع است، می‌تواند در حد نهایی خود آماده کند تا در ابعاد و اندازه‌های چنین مجموعه‌ای بتوان به آن پرداخت.