میلاد جهانگیرفرد و ندا عزیزیه: شهر باستانی شوش، در استان خوزستان در جنوب غربی ایران واقع است و از حدود سال ۴۲۰۰ پیش از میلاد مسیح، نقشی کلیدی در روابط بین بین الهنرین باستان و سرزمین مرتفع ایران داشته است . تپهٔ باستانی شوش به وسعت ۵۵۰ هکتار و به ارتفاق ۳۵ متر از دشت اطراف و در نزدیکی رود شور واقع شده است. این شهر در برخی دوره های تاریخی خود ارتباط بسیاری با تمدن های ساکن در بین النهرین و همچنین اقوام ساکن در ارتفاعات ایران داشت، و زمانی هم پیوندی بین دو سرزمین ایجاد می کرد.
کاوش ها در شوش در سال ۱۸۸۴، با کشف یک بنای معماری دوره هخامنشی، موسوم به آپادانا (به معنی تالار ستوندار)، آغاز شد. این کاوش ها تا ۱۸۹۷ ادامه یافت زمانیکه یک هیات فرانسوی، که نخست توسط ژاک دو مورگان رهبری می شد، جستجوهای خود را آغاز کرد؛ کار این هیات با وقفه هایی در زمان جنگ های جهانی، تا سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۷ خورشیدی) ادامه یافت.
کاوش ها در شوش نشان می دهد که این منطقه پیوسته و به مدت حدود پنجاه و پنج قرن، از حدود ۴۲۰۰ پ.م. تا حملهٔ مغول در سدهٔ سیزدهم میلادی، مسکون بوده است.
تازهترین دیدگاهها